Brand, brand!

Het was een mooie zonnige dag. En Mows en haar broers en zussen waren aan het spelen in de ‘mondi’ achter hun huis. Toen zag Mows ineens rook uit de ‘mondi’ komen. En haar broer Hubert rende naar haar toe, er is “brand, brand in de mondi” schreeuwde hij in paniek. Mows schrok zich een hoedje en rende samen met haar zus Eldrith naar de keuken om water te pakken om de brand te blussen.

Ze pakten allebei in de keuken een kleine theekopje en vulden die met water en renden zo hard ze maar konden terug naar de mondi om de brand te blussen.

Maar toen ze bij de mondi waren de theekopjes al helemaal leeg. Je kan toch geen brand blussen met twee kleine theekopjes?

Toen renden ze weer terug naar Oma Chida, de mama van Mows en schreeuwden dat er brand was in de ‘mondi’. Oma zonder de brand te zien had gelijk de brandweer gebeld.

Maar wat ze allemaal niet wisten is dat het een kleine brand was en Hubert had het al geblust. Toen de brandweer kwam en er was geen brand. Waren de brandweermannen zo boos en wilden ze de kinderen een lesje leren om niet met vuur te spelen. Dat ze iedereen alle kinderen hadden natgespoten met de brandweerslang. En het water dat uit de brandweerslang komt, komt met zoveel druk dat het erg pijn doet op je lichaam, kan Oma zich nog heel goed herinneren.